تاریخچه استفاده از ساعت‌های جیبی سابقه بسیار طولانی و جذابی را دارد، پیشرفت تکنولوژی در این نوع ساعت‌ها منجر به این شده است که افراد ثروتمند به استفاده و همچنین جمع‌آوری این نوع ساعت‌های گران قیمت رو بیاورند. برای اولین بار ساعت‌های جیبی در مکاتبات بین صنعتگران و ثروتمندان جامعه در قرن پانزدهم مد نظر گرفته شد. در ادامه این مطلب واچ گروپ با ما همراه باشید تا شما را با تاریخچه ساعت جیبی آشنا کنیم.
اوایل نمونه‌های اولیه در آن زمان به شکل آویز از گردن استفاده می‌شدند و مثل نمونه‌های بعدی به صورت آویزان شده بر روی زنجیر نبوده‌اند. بازیگران خیلی زیاد و افراد مشهور زیاد و ثروتمندی بودند که از اولین طرح‌های این ساعت استقبال گرمی کردند و همچنین آنها را تهیه و مورد استفاده قرار دادند.
ساعت های قابل حمل یا همان ساعت جیبی اولین ساعت‌هایی بودند که تمامی مردم می‌توانستند به عنوان وسیله برای نشان دهنده زمان ساعت از آنها استفاده کنند ولی به طور کلی می‌توان گفت که این وسیله در اوایل ساختش به عنوان یک وسیله تزیینی و زینتی بود و برای فخر فروشی ثروتمندان به یکدیگر بود و آنها را به عنوان اولین مورد از ساعت‌های قابل حمل شناختند.
اولین ساعت جیبی‌ها مربوط به قرن نوزدهم می‌باشند. اوایل این نوع ساعت‌ها شکل و ظاهر زیبایی نداشتند و به شکل‌های زشت و خشن ساخته می‌شدند و معمولاً به صورت گردنبند از آنها استفاده می‌کردند که کم کم با گذشت زمان تقریباً بعد از ۱۰۰ سال این ساعت‌ها تغییر کردند و به شکل جیبی درآمدند. در قرن بعد شکل ساعت جیبی نیز شروع به تغییر کرد و این نوع ساعت‌ها دارای کیف‌های گردتر و باریک‌تری شدند و سپس با استفاده از طرح‌های متقارن‌تر و جذاب‌تری آنها را ساختند و به بازار روانه کردند، به صورتی که می‌توان گفت در آخرهای قرن هفدهم میلادی این هنر مبدل به یک صنعت شد.
تاریخچه ساعت جیبی
در کل ساعت‌ها در دسته ابزار بسیار پرکاربرد و اصلی برای انسان در طول تاریخ محسوب می‌شدند که این موضوع منجر به اهمیت آنها شد. اکنون نیز ساعت به کالایی بسیار لوکس و قیمتی تبدیل شده است که در بعضی مواقع و در بعضی ساعت‌ها، آنها به عنوان جواهرات نیز محسوب می‌شدند که به وسیله طلا و سنگ‌های با ارزش ساخته می‌شدند. امروزه شرکت‌های زیادی برای دستیابی به بازار فروش مناسب ساعت هایی را با کیفیت بالا و طرح‌های ویژه و گوناگونی را تولید می‌کند. اولین نوع ساعت‌ها، ساعت‌های شنی، شمعی، ساعت آفتابی و ساعت آبی بوده است که در زمان خودشان دقت بالایی را نداشته‌اند و منجر به بروز دردسرهای زیادی شده‌اند. ولی اولین ساعت‌هایی که طراحی خاص و امروزی داشته‌اند ساعت‌های جیبی نام داشتند.
تاریخ ساخت اولین ساعت‌های جیبی تقریباً به قرن پانزدهم میلادی برمی‌گردد که این محصول به وسیله فردی به نام پیتر هنلین که اهل نورنبرگ آلمان بود اختراع شد. او با یاد گرفتن علم ریاضی در جوانی موفق شد تا با کمک یک شاه فنر یا همان فنر کوک و همچنین حالت دهی به چرخ دنده‌ها و طراحی آنها و با به کارگیری فلز آهن اولین ساعت جیبی را بسازد.
اولین ساعت جیبی هایی که در اروپا و در قرن شانزدهم استفاده شدند در سایز هایی مابین یک ساعت رومیزی و یک ساعت مچی به بازار وارد شدند که به خاطر سایز بزرگی که داشتند در داخل جیب جا نمی‌گرفتند و به اجبار افراد مجبور بودند که آنها را به گردن آویزان کنند. این نوع ساعت‌ها معمولاً از یک درپوش برنجی نیز ساخته شده بودند که معمولاً به حالت مشبک یا پنجره‌ای ساخته می‌شد و فرد مصرف کننده می‌توانست بدون اینکه در پوش آن را باز کند زمان را بخواند.
قطعاتی که در آنها به کار رفته است از جنس فولاد و آهن بود که به وسیله یک گوه‌ی مخروطی شکل به یکدیگر اتصال داشتند که بعد از روی کار آمدن پیچ‌ها استفاده از این وسیله‌ها منسوخ گردید. از ویژگی‌های بسیار قابل توجهی که این نوع ساعت‌ها دارند این است که این نوع ساعت‌ها به زنگ مجهز هستند. این ساعت‌های کوکی در آخرهای قرن پانزدهم میلادی در کشورهایی مانند آلمان و ایتالیا ساخته شدند. سازنده این ساعت یعنی پیتر هلین تا سال ۱۵۲۴ دائماً مشغول تولید این ساعت‌های کوکی بود و بعد از آن نیز ساخت انواع ساعت‌های جیبی در تمامی اروپا گسترش یافت. به مرور زمان این ساعت‌های جیبی شکل دایره‌ای به خودشان گرفتند، ساعت‌هایی از قبیل ساعت‌های تخم مرغی شکل نورمبرگ از سال ۱۵۸۰ محبوبیت کسب کردند.
در سال ۱۳۷۵ و هنگامی که چارلز دوم پادشاه را به دنیا معرفی کرد، برای اینکه ساعت‌ها به راحتی در جیب جلیقه‌ها قرار گیرند کم کم آنها را کوچکتر و کمی عمق‌تر ساختند و آنها را از حالت لبه‌دار به صورت منحنی شکل تغییر دادند.
تا نیمه دوم قرن ۱۸ این نوع ساعت‌ها در دسته اقلام زینتی بودند، به طوری که اگر ساعت مفقود می‌شد و یا آن را می‌دزدیدند در آگهی‌ها و روزنامه‌ها چاپ می‌شد و برای یافتن آنها به فرد یابنده مژدگانی داده می‌شد. بعد از آن ساعت جیبی آمریکایی به وسیله قطعات ساخته شده ماشین توسط هنری پیتکین و برادرش در دهه ۱۸۳۰ میلادی عرضه شد.
در سال ۱۸۵۷ شرکت ساعت آمریکا که در والتهم قرار داشته بود باسایت‌هایی را که به والتهم معروف بودند می‌ساخت. ساعت مدل ۵۷ را به بازار معرفی کرد که اولین ساعتی بود که ویژگی‌های تعویض قطعات را داشت و این موضوع منجر به کاهش هزینه‌های تعمیر و ساخت ساعت شد.
تقریبا تا ۲۰۰ سال ساعت‌های جیبی یک وسیله مد روز به شمار می‌رفتند و بر طبق شواهد هدی که موجود است حتی تا نیمه اول قرن بیستم نیز بسیار رایج بودند. تقریباً محبوبیت این ساعت‌ها و احیای آنها بعد از سال‌ها معتبری مانند پانرای، پارمی جیانی و همچنین کنستانتین بود که انواع جدیدی از ساعت مچی‌ها را ساختند و به بازار وارد کردند.
زمانی بود که ساعت‌های جیبی بسیار متداول و محبوب بودند ولی امروزه این نوع ساعت‌ها بسیار کمیاب شده‌اند. این ساعت‌ها دارای ظاهری متمایز هستند و اگر به صورت درستی از آنها استفاده می‌شدند می‌توانستند ارزشی بیشتری را به ظاهر فرد مصرف کننده بدهند. اینا ساعت‌ها معمولاً از نسلی به نسل دیگر انتقال می‌یابند و در نتیجه به این شکل است که ارزش کلاسیکی دارند.
